Surda
1. Tute ne posedanta, aux posedanta tre malfortan kapablon auxdi:
Li estas surda je la dekstra orelo.
Virino bonorda estas muta kaj surda.
Sxia surdeco estas denaska.
La maljuneco iom surdigis la avon.
2. Ne volanta auxskulti, ne lasanta sin konvinki:
Ili restis surdaj al mia peto.
Prediki al surduloj (vane peni por persvadi).
Iliaj oreloj surdigxis tuj kiam mi komencis mian parolon.
3. Malsonora, malakuta:
Lia vocxo estas surda.
Suficxas! surde interrompis la patro.
wersja strony: 2, ostatnia edycja: 28 Jul 2009 10:02